چالشهای حقوقی ریپل با SEC و نکات کلیدی

شرکت ریپل (Ripple) با ارائه فرم رسمی تجدیدنظرخواهی (Form C)، چالشهای حقوقی خود با کمیسیون بورس و اوراق بهادار آمریکا (SEC) را وارد مرحله جدیدی کرده است. این درخواست به دنبال صدور حکم سال ۲۰۲۳ است که فروشهای برنامهریزیشده توکن XRP به سرمایهگذاران خُردهفروش را نقض قوانین اوراق بهادار ایالات متحده ندانست.
نقاط اصلی اختلاف
ریپل در بیانیهای که توسط وکیل خود، جیمز ک. فیلان، منتشر شده است، چهار سؤال اساسی برای بررسی دادگاه تجدیدنظر مطرح کرده است. اولین سؤال به این موضوع مربوط میشود که آیا “قرارداد سرمایهگذاری” طبق قانون اوراق بهادار سال ۱۹۳۳ باید شامل توافقنامه رسمی، تعهدات پس از فروش و حق دریافت سود از فروشندگان باشد یا خیر. این تعریف میتواند درک ما از معاملات داراییهای دیجیتال را تغییر دهد.
نقطه دوم ریپل به چالش کشیدن حکم دادگاه پایینتر است که اعلام کرده بود انتقالات XRP این شرکت معیارهای تعیینشده در پرونده SEC علیه W.J. Howey Co. را برآورده میکند. ریپل ادعا میکند که معاملات آن نمایانگر سرمایهگذاری پول در یک شرکت مشترک با انتظارات سود صرفاً از تلاشهای شرکت نیست.
شرکت مستقر در سانفرانسیسکو همچنین یک مسئله مهم دیگر را در خصوص “اطلاعرسانی عادلانه” مطرح کرده است. این شرکت ادعا میکند که شواهد کافی به خریداران بالقوه XRP ارائه داده است که عدم قطعیت surrounding cryptocurrencies را از نظر قوانین فدرال نشان میدهد.
این نکته برای دفاع ریپل کلیدی است زیرا نشان میدهد که SEC و سایر نهادهای مربوطه در وظیفه خود برای ارائه راهنماییهای روشن در مورد قانونی بودن اقدامات این شرکت ناکام بودهاند.
سؤال نهایی ریپل در این پرونده به شفافیت مورد نیاز برای صدور احکام تحت قوانین فدرال مربوط میشود. ریپل ادعا میکند که حکم صادر شده توسط قاضی آنالیسا توریس، که همچنین جریمه ۱۲۵ میلیون دلاری را بر شرکت تحمیل کرده، تنها به آن دستور میدهد که از قانون تبعیت کند و فاقد مشخصات و وضوح لازم است.
چشمانداز استراتژیک ریپل
استوارت آلدروتی، مدیر ارشد حقوقی ریپل، پس از ارائه این درخواست تأکید کرده است که این پرونده به طبقهبندی کلی XRP به عنوان اوراق بهادار مربوط نمیشود. او اشاره کرد که مانند بیتکوین (BTC)، XRP در حال حاضر از وضعیت غیر اوراق بهادار برخوردار است که این موضوع در فرم C هفته گذشته SEC به چالش کشیده نشده است.
این وکیل معتقد است که این دیدگاه به ریپل این امکان را داده که تجدیدنظرخواهی خود را بر روی جنبههای خاص حقوقی متمرکز کند و نه طبقهبندی کلی مقرراتی ارزهای دیجیتال.
با این که هر دو طرف در این پرونده مستندات خود را ارائه دادهاند، کارشناسان میگویند اکنون بر عهده دادگاه تجدیدنظر دوم است که یک دستور زمانبندی صادر کند که روند کار را تسهیل کند.
طبق گفته آلدروتی، دادگاه تنها به سوابق موجود نگاه خواهد کرد، به این معنی که اجازه معرفی شواهد جدید را نخواهد داد، که به عقیده وکیل میتواند اختلالات را کاهش داده و روند صدور حکم نهایی را تسریع کند.